جعبه آتش نشانی
در ساختمان‌های جدید، تاسیسات آتش نشانی از جمله جعبه آتش نشانی در حاشیه قرار گرفته است،
اما استفاده (و مفید بودن) آنها به دوام خود پایدار است.
قرقره‌های شیلنگ آتش نشانی و شیلنگهای آتش نشانی بخشی از سیستم‌های ایستاده جعبه آتش نشانی هستند
اما بسیاری از حوزه‌های قضایی به تدریج آنها را کنار گذاشته‌اند.
سیستم رهبری کدهای آتش نشانی و ساختمان از انجمن ملی حفاظت از آتش سوزی (NFPA) و شورای کد بین المللی
(ICC) به تدریج نقش شیلنگ و جعبه‌های آتش‌نشانی را در حفاظت از ایمنی آتش به حداقل رسانده‌اند و نسخه‌های
جدید این کدها به صاحبان ساختمان انعطاف بیشتری در حذف آنها از سیستم خود می‌دهد.
در این مقاله، ما نگاهی به جعبه‌های آتش‌نشانی می‌اندازیم و نقش آنها در سیستم‌های استنداپ و شیلنگ را توضیح می‌دهیم،
ما به کد بین‌المللی ساختمان(IBC) و کدهای مختلف NFPA نگاهی می‌اندازیم که به صاحبان ساختمان کمک کنیم
تا گزینه‌های خود را برای نصب جعبه های اتش نشانی، تعمیر و یا منسوخ کردن آنها تعیین کنند.
برخی از سیستم‌های آتش نشانی مدت‌هاست که شیلنگ ها را در اختیار ساکنین ساختمان می‌گذارد،
اما آنها دقیقا نمی‌دانند چگونه باید از این سیستم استفاه کنند.
آتش سوزی چگونه شکل می گیرد؟
هر ۱۲۰ ثانیه یک آتش دو برابر می شود. یا هر ۶۰ ثانیه است؟ هر ۳۰؟ یا ۱۵؟ بستگی به آتش‌سوزی و خصوصیات ساختمان
هریک از این جواب‌ها می‌تواند درست باشد.
این یک مشکل برای آتش نشانان حتی با تجربه و آموزش دیده است است، اما این موضوع یک مشکل بزرگتری برای
سرنشینان روزمره ساختمان است.
در مراحل اولیه یا “شروع” آتش‌سوزی، هوای اطراف اکسیژن زیادی برای تغذیه آن دارد. شعله داغ و مخلوط گاز با هوای
خنک، دمای کلی را افزایش می‌دهد.
اگر آتش‌سوزی به حال خود رها شود به سرعت به رشد خود ادامه می‌دهد. جایی که شعله‌های آتش ممکن است
شروع به عبور از سقف کنند.
لایه‌ای از دود گرم شروع به ساخت سربار می‌کند. و پس از آن، با کمی هشدار، ممکن است این آتش‌سوزی کاملاً
توسعه یابد، با انتشار گرما و دمای سقف نزدیک به یا بیش از ۱۰۰۰ درجه فارنهایت برسد.
مهار آتش سوزی :
برای مهار این آتش‌ها قبل از ورود به مرحله رشد به این جعبه‌های آتش نشانی نیاز است. آنها به اندازه کافی کوچک
هستند که توسط افرادی که متخصص آتش‌نشانی نیستند، اداره شوند،
و به اندازه کافی قدرتمند برای خاموش کردن آتش‌سوزی‌هایی که هنوز جای پای خود را ایجاد نکرده‌اند.
با این حال، آنها نمی‌توانند به سرعت آب را برای آتش‌سوزی‌های بزرگ انتقال دهند. و به خاطر این موضوع که پیش‌بینی
آتش‌سوزی دشوار است (و مهار آن نیز دشوار است) سازمان‌هایی که استانداردهای جهانی ایمنی در برابر آتش را ارائه می دهند،
از قرار دادن این جعبه‌های آتش‌نشانی در ساختمان‌ها خوداری می‌کنند.
انواع کلاس های شیلنگ جعبه آتش نشانی :
جعبه‌های آتش‌نشانی یا ایستگاه‌های شیلنگ برای استفاده سرنشینان در برخی از سیستم‌های ایستاده و شیلنگ کلاس II و III وجود دارد.
همه سیستم‌های ایستاده دارای جعبه آتش‌نشانی(یا قرقره) نیستند. برای راهنمایی در مورد نصب جعبه های آتش نشانی پیمانکاران حفاظت از آتش به استاندارد NFPA 14 تکیه می‌کنند:
استاندارد NFPA 14 سیستم‌های ایستاده را به سه نوع تقسیم می‌کند :
جعبه آتش نشانی – ۳.۱۹.۱ سیستم کلاس I:
سیستمی که اتصالات شیلنگهای ۲ ۱/۲ اینچی(۶۵ میلی متر) را برای تأمین آب برای
استفاده در شعبات آتش‌نشانی فراهم می‌کند.
جعبه آتش نشانی – ۳.۱۹.۲ سیستم کلاس II:
سیستمی که ایستگاه‌های شیلنگ ۱ ۱/۲ اینچی (۴۰ میلی متر) را تأمین می‌کند.
تا آب را برای استفاده در درجه اول توسط پرسنل آموزش دیده یا توسط آتش‌نشانی در هنگام پاسخ اولیه تأمین کند.
جعبه آتش نشانی – ۳.۳.۱۹.۳ سیستم کلاس III:
سیستمی که جعبه های آتش نشانی شیلنگ ۱/۲ اینچی را برای تأمین آب برای استفاده
توسط پرسنل آموزش دیده و ۲ شیلنگ ۲/۲ اینچی را فراهم می‌کند تا حجم بیشتری از آب را برای استفاده در بخش‌های
آتش‌نشانی تأمین کند.
ممکن است در ساختمان‌هایی با چندین طبقه در زیر زمین یا طبقه‌های بالاتر یا در مکان‌های دیگر جعبه‌های آتش نشانی
مورد نیاز باشند.
سیستم‌های ایستاده و شیلنگ کلاس III، در حالی که معمول است، به ندرت به جعبه های آتش نشانی احتیاج دارند.
سیستم‌های کلاس II :
سیستم‌های کلاس II در جدیدترین کد ساختمان تقریباً دیگر وجود ندارند.
NFPA 14 الزامات سیستم‌های ایستاده جعبه های آتش نشانی و شیلنگ را فراهم می‌کند اما در بیشتر حوزه‌های قضایی،
برخی از نسخه بین‌المللی ساختمان استاندارد ICC وIBC دیکته می‌کند که کدام سازه‌ها به یک سیستم ایستاده نیاز دارند.
ساختمان‌های بلند یا ساختمان‌های دارای زیرزمین‌های عمیق به طور کلی نیاز به سیستم‌های ایستاده‌ی کلاس III دارند.
سیستم‌های ایستاده کلاس III باید در تمام ساختمان‌هایی که هر یک از شرایط زیر وجود دارد نصب شود :
- چهار طبقه یا بیشتر بالاتر یا پایین‌تر از سطح هستند
- سطح کف بالاترین طبقه بیش از ۳۰ فوت (۹۱۴۴ میلی متر) بالاتر از پایین‌ترین سطح دسترسی به وسایل نقلیه
آتش‌نشانی قرار دارد. - سطح طبقه پایین‌ترین طبقه در بیش از ۳۰ فوت (۹۱۴۴ میلی متر) زیر بالاترین سطح دسترسی وسایل نقلیه
آتش‌نشانی قرار دارد.
استثنائاتی برای این قانون وجود دارد. سیستم‌های کلاس I که دارای جعبه های آتش نشانی نیستند ممکن است در مواقعی
که ساختمان‌ها دارای سیستم‌های اتوماتیک آبپاش آتش‌نشانی هستند، به جای سیستم‌های کلاس III نصب شوند.
همچنین ممکن است در بعضی از ساختمان‌ها یا بخش‌هایی از ساختمان‌هایی که خطر آتش‌سوزی را کاهش داده‌اند
یا شرایطی که نصب لوله‌کشی پر از آب را غیر عملی می کنند، مورد استفاده قرار گیرند.
و همانطور که در بخش قبلی اشاره کردیم، سیستم‌های کلاس III با سیستم آبپاش سازگار با NFPA ممکن است
در صورت قرار دادن درپوش و زنجیره به همراه دستگاه کاهنده در جای خود، ایستگاه‌های شیلنگ آنها را از بین ببرند.
تحت نسخه ۲۰۱۵ یا ۲۰۱۸ IBC هیچ ساختمان جدید به سیستم ایستاده کلاس II نیاز ندارد اگر که یک جعبه آتش‌نشانی
یا قرقره با سیستم کلاس II یا کلاس III نصب شود. موقع نصب اندازه‌گیری دقیق فاصله‌ها لازم است.
در کتابچه راهنمای حفاظت از آتش، مهندس حرفه‌ای دیوید آر هاگ می‌نویسد که سیستم‌های ایستاده با ایستگاه‌های
شیلنگ دائمی باید در مناطق مرکزی نصب شوند جایی که آنها به وضوح قابل مشاهده و به راحتی در دسترس هستند.
ایستگاه‌های شیلنگ باید بین سه تا پنج فوت بالاتر از کف قرار بگیرند، همانطور که از کف تا مرکز شیر شیلنگ اندازه‌گیری می شود. (NFPA 14 ، بخش ۷.۳.۱.۱ – ۷.۳.۱.۱.۱).
بخش ۴.۶.۲.۱ NFPA 14 حداکثر طول شیلنگ موجود را به ۱۰۰ فوت محدود می کند. طراحان سیستم‌های کلاس II
با کار کردن در این حد باید ایستگاه‌های شیلنگ را به اندازه کافی در اختیار شما قرار دهند تا پوشش دهند.
۷.۳ مکان اتصالات شیلنگ :
۷.۳.۳.۱ سیستم‌های کلاس II باید با ۱/۲ اینچ ارائه شوند. ایستگاه‌های شیلنگ (۴۰ میلی متر) به طوری که تمام
قسمت‌های هر سطح از ساختمان در فاصله ۱۳۰ فوت (۳۹.۷ متر) از اتصال شیلنگ ارائه شده با ۱/۲ اینچ باشد.
۴۰ میلی متر) شیلنگ یا در فاصله ۱۲۰ فوت (۳۶.۶ متر) از اتصال شیلنگ با شیلنگ کمتر از ۱/۱/۲ اینچ (۴۰ میلی متر).
۷.۳.۳.۲ فاصله‌ها باید در امتداد مسیری که از اتصال شیلنگ منشا می‌گیرد اندازه‌گیری شوند.
این فاصله‌ها ۱۳۰ فوت برای شیلنگ ۱/۱/۲ و ۱۲۰ فوت برای سایزهای کوچکتر برای رسیدن به نازل حساب کنید. آنها با استفاده از “روش طول واقعی اندازه‌گیری می شوند که دسترسی جریان را هنگام خم شدن شیلنگ به دور درها، گوشه‌ها و انسدادها در نظر می گیرد. در حالی که تأمین طول شیلنگ(حداکثر ۱۰۰ فوت) برای هر دو سیستم کلاس II و کلاس III اعمال می‌شود،
بخش ۷.۳.۳.۱ برای ایستگاه‌های شیلنگ در سیستم‌های کلاس III اعمال نمی‌شود (۷.۳.۴.۱.۱).
ایستگاه‌های موجود در سیستم‌های ایستاده و شیلنگ شامل چند جزء ساده و انواع متنوعی است.
اکثر جعبه های اتش نشانی ایستاده نصب شده مطابق با NFPA 14 از اجزای زیر تشکیل شده‌اند :
- کمد یا کابینت طراحی شده برای ذخیره شیلنگهای سرنشین، و به وضوح محل آن را نشان می‌دهد
- قفسه‌ها یا قرقره‌های شیلنگ آتش‌نشانی، که شیلنگ را ذخیره می‌کند و امکان استقرار سریع را فراهم می‌کند
- اتصالات شیلنگ، که سیستم ایستاده را به خود شیلنگ متصل می‌کنند
- شیلنگهای آتش و نازل‌های شیلنگ مورد استفاده در آتش‌نشانی مرحله اولیه
تمام جعبه های آتش نشانی به طور پیش‌فرض شامل سه مورد آخر است(جعبه/ حلقه، اتصال شیلنگ، و شیلنگ/ نازل)
کمد یا کابینت، اگرچه اغلب تهیه می‌شود، به صراحت مورد نیاز نیست.
کمد و کابینت باید دسترسی آسان به اتصالات شیلنگ را فراهم کند
در بخش ۴.۶.۱ ، NFPA 14 شرایط زیر را برای کمد و کابینت‌های مورد استفاده
در ایستگاه‌های شیلنگ ذکر کرده است :
- آنها باید به اندازه کافی بزرگ باشند که “استفاده سریع” از اتصالات شیلنگ، شیلنگ و تجهیزات جانبی را کند نکند
- ۲ اینج فضا بین هر قسمت از کابینت (به استثنای درب) و اتصال شیلنگ در همه زمان‌ها باید تأمین شود –
حتی در صورت باز شدن کامل شیر - کابینت‌ها فقط ممکن است وسایل آتش‌نشانی را در خود ذخیره کنند و باید به وضوح مشخص شوند و محتوای
آنها مشخص شده باشد - دستگاه‌هایی که برای باز کردن پانل‌های “شکستن شیشه” استفاده می‌شوند باید “در ناحیه نزدیک” پانل متصل
شوند و “طوری مرتب شوند که از دستگاه برای شکستن سایر صفحات شیشه‌ای درب کابینت استفاده نشود” - شیشه‌های ایمنی باید شامل شیشه‌های ایمنی معتدل یا شیشه‌های پلاستیکی مطابق با ANSI Z97.1 باشند،
استانداردی که برای کاهش احتمال آسیب‌دیدگی در صورت شکستن شیشه طراحی شده است.
علاوه بر این، یک برچسب با عبارت “FIRE HOSE FOR USEY BY TRAINED PERSONNEL” ،همراه با دستورالعمل‌های
عملیاتی در صورتی که جعبه یا حلقه خود شامل آنها نباشد باید درج شود (بخش ۴.۶.۵).
دستورالعمل‌های عملیاتی :
بخش ۴.۶.۳ : شرایط NFPA 14 را برای جعبه های شیلنگ آتش نشانی یا حلقه‌های شیلنگ آتش نشانی فراهم می‌کند
که شیلنگ‌ها را با خیال راحت ذخیره می‌کند.
هر ایستگاه با شیلنگ ۱/۲ “به” جعبه ذکر شده یا روش ذخیره سازی مجاز “نیاز دارد به این معنی که به گواهینامه
شخص ثالث یا تأیید AHJ احتیاج دارد.
اگر شیلنگ از اندازه کمتر از ۱/۲/۱ باشد ، باید روی یک حلقه جریان مداوم ذکر شده ذخیره شود. همانطور که از نام
این محصول پیداست، حلقه های جریان مداوم اطمینان حاصل می‌کنند که شیلنگ می‌تواند به محض باز شدن دریچه
آب را تخلیه کند حتی اگر شیلنگ تا حدودی سیم پیچ باشد.
اگر شیلنگ آتش‌نشانی در کمد یا کابینت ذخیره نشده است، قفسه‌ها و حلقه‌ها باید دارای برچسبی با عبارت
“FIRE HOSE FOR USEY BY TRAINED PERSONNEL” به همراه دستورالعمل‌های عملکرد ایستگاه باشند (۴.۶.۵).
شیلنگ‌ها و نازل‌های ۱/۲ “استاندارد هستند، اما ممکن است از گزینه‌های کوچکتر استفاده شود
الزامات NFPA 14 برای شیلنگ‌ها در بخش ۴.۶.۲ موجود است در حالیکه نیاز آنها به نازل‌ها در بخش ۴.۶.۴ موجود است.
همه نازل‌ها باید ذکر شده باشند.
شیلنگ‌ها بسته به اندازه آنها باید یکی از دو نیاز را دنبال کنند :
- شیلنگ ۱ ۱/۲ ”: هر یک باید ذکر شده، روکش شده، آماده استفاده و بیش از ۱۰۰ فوت نباشد. آنها ممکن است
قابل جمع شدن(قادر به تا خوردن) یا غیرقابل جمع شدن باشند(حفظ شکل آنها هنگام ذخیره سازی) باشند. - اندازه‌های زیر ۱ ۱/۲ “: باید به عنوان غیر قابل جمع شدن ذکر شوند.
شیلنگهای کوچکتر- که فقط در مشاغل خطرناک قابل استفاده است- باید حداقل قطر ۱ اینچ داشته باشند.
آنها باید توسط AHJ ذکر و تأیید شوند این محدودیت ها برای هر دو سیستم کلاس II و کلاس III اعمال می‌شود.
(بخش های ۵.۳.۲.۲ و ۵.۳.۳.۱)
سیستم‌های ایستاده آینده دارای جعبه و حلقه‌های شیلنگ آتش کمتری خواهند بود
ICC به تدریج الزامات مورد نیاز را برای هر دو نوع سیستم II و Class III برطرف کرده است، عدم توانایی نگهداری صاحبان
ساختمان، آموزش “پراکنده” کارفرمایان در مورد استفاده از شیلنگ، و حضور روزافزون سیستم‌های آتش‌نشانی در سازه‌ها،
استفاده از این شیلنگ‌ها را کمتر ضروری و از نظر بالقوه خطرناک می‌سازد.
در سال‌های اخیر، شورای کد بین المللی (ICC) راهنمایی‌های جدیدی را در مورد حذف جعبه های اتش نشانی برای استفاده سرنشینان به مسئولان آتش‌نشانی ارائه داده است.
نسخه ۲۰۱۸ بین‌المللی آتش‌نشانی کد (IFC) به مسئولان کد آتش‌نشانی اجازه می دهد شیلنگهای آتش‌نشانی
جعبه های اتش نشانی را در صورت صحت هر دو شرایط زیر حذف کنند:
شرایط حذف شیلنگ های آتش نشانی از جعبه های آتش نشانی :
- خط شیلنگ توسط کارکنان آموزش دیده یا آتش نشان استفاده نمی‌شود
- شیلنگهای موجود با شیلنگهای آتش‌نشانی محلی متناسب هستند
علاوه بر این، NFPA 1 Code Code به مقامات محلی در زمینه کد آتش اجازه می دهد تا در صورت برآورده شدن همه
شرایط زیر شیلنگهای موجود در استفاده از سرنشینان را حذف کنید:
- NFPA 1 یا کدهای ساختمانی فعلی نیازی به نصب ندارند
- مرجع صلاحیت قضایی (AHJ) تعیین می کند که شیلنگ توسط پرسنل آموزش دیده یا سازمان آتش‌نشانی
قابل استفاده نخواهد بود
این مقررات، هنگام تصویب، ممکن است به روش‌های کمی متفاوت اجرا شود. به عنوان مثال، آتش‌نشانی سان‌خوزه،
صاحبان ساختمان را ملزم به درخواست اجازه قبل از استفاده از جعبه آتش نشانی می‌کند.
توجه داشته باشید که هیچ یک از این استانداردها اجازه حذف سایر اجزای سیستم standpipe را نمی دهند فقط شیلنگ‌ها،
قرقره‌ها و جعبه های آتش نشانی و نازل‌های شیلنگ آتش‌نشانی. اتصالات شیلنگ دست نخورده باقی‌مانده است.
جهت مشاوره و خرید محصولات ایمنی و تجهیزات آتش نشانی با شماره های ۰۹۱۲۹۲۸۰۷۱۰ و ۶۶۷۴۵۰۶۹-۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
ثبت ديدگاه