کپسول آتش نشانی هالوژن حاوی گاز است و واکنش شیمیایی ناشی از سوختن را قطع می کند. از این نوع کپسول برای
حفاظت از تجهیزات الکتریکی استفاده می شود و در آتش سوزی های نوع B و C و گاها A استفاده می شود.

هالوژن ها از نظر الکتریکی غیر رسانا هستند و  بیشترین کاربرد را در هواپیماها دارند.

این نوع کپسول با قطع مثلث آتش، آتش سوزی را مهار میکند و باقی مانده ای را از خود باقی نمیگذارد اما دود آن سمی است.

دو دسته از هالوژن ها

هالوژن ۱۲۱۱ در خاموش کننده های قابل حمل کاربرد دارد و یک عامل پخش کننده است.

هالوژن ۱۳۰۱ در تاسیسات خاموش کننده ثابت استفاده می شود و یک عامل سیلاب در کل است.
این نوع کپسول معمولا در اتاقهای سرور رایانه ای استفاده دارند.

هر دو نوع هالوژن دارای اثرات شیمیایی و فیزیکی اند.اثر شیمیایی که غالب است توسط اتم های موجود که احتراق را مهار می کنند تولید می شود.

ترکیبات شیمیایی موجود در گاز هالوژن و گازهایی که به هنگام احتراق خارج می شوند به عنوان عامل تخریب لایه
اوزون شناخته شده اند. این مورد باعث شده استفاده از این نوع کپسول به حداقل برسد.

از زمان پروتکل مونترال ۱۹۸۷ استرالیا و اروپا استفاده از کپسول هالوژن را بسیار محدود کردند اما استفاده از ان هنوز
هم در ایالت متحده، خاورمیانه و آسیا به صورت محدودی صورت میگیرد.

از جمله گزینه های جایگزین برای کپسول هالوژن کپسول هالوترون است که دارای مواد پاک کننده ایست که هیچ
اثری از خود بجای نمیگذارند.

کپسول هالوترون:

• غیر رسانا است.
• باعث ایجاد شوک حرارتی نمیشود.

به همین منظور مناسب استفاده در اتاق های رایانه ای، تجهیزات ارتباط از راه دور و تجهیزات الکترونیکی می باشد.

FE-36 یکی دیگر از جایگزین های هالوژن می باشد.

کپسول FE-36:

• غیر رسانا می باشد.
• عاری از باقیمانده
• پتانسیل تخلیه اوزون صفر